لذت ادای نذر و اطعام و ولیمه در اینست که صرفا از اعیان و اشراف و متمکنین دعوت بعمل نیاید .

واژه طعم و  مشتقات  آن ۴۸ بار در قرآن کریم آمده که ۱۶ بار آن اطعام از باب افعال است ؛《انما نطعمکم لوجه اللـه لا نرید منکم جزاء ولا شکور ا 》 ما شما را بخاطر خدا اطعام می‌کنیم و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی‌خواهیم!  همچنین واژه طعام در ۵ مورد از جمله در آیه «ولا یحض علی طعام المسکین»
به معنای اطعام دانسته شده است.

اطعام دارای شرایطی است :

#اخلاص در اطعام به نیازمندان، مورد ستایش خداوند است: «ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می‌نوشند که با عطر خوشی آمیخته است»
«ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به #مسکین_و_یتیم_و_اسیر_می‌دهند!

 اطعام در صورتی ارزشمند است که صرفاً برای #رضای_خدا انجام شود و هیچ انگیزه‌ای جز خشنودی پروردگار در آن نباشد: 

مراقب باشیم تا با دعوت از کسانی که دستشان به دهانشان می رسد از اطعام برای پیشبرد برنامه های سیاسی و منافع شخصی استفاده نکنیم .