🔴🔵 ساعت به وقت مرگ :
گذری به قبرستان کردم . زمینی که حدودا از سال ۱۳۵۰ تبدیل به محل دفن اموات شده و در جنوب شهر واقع گردیده . 
👈 با دقت به تاریخ تولد و مرگ توجه کردم . میانگین سن زندگی زنان و مردان دفن شده تا سالهای دهه شصت ، ۶۵ سال بود . از دهه هفتاد تغییر قابل توجهی در میانگین زندگی ایجاد شده بود . سن مرگ و میر از میانسالی و پیری  به جوانی کاهش یافته بود و بیماری و تصادف ، مهمترین عامل مرگ همشهریان است . نتیجه می گیریم که خود انسانها در کاهش سن مرگ نقش اساسی دارند . 
👈 در آرامستان قدیمی تر ، بیشتر خفتگان در خاک را اقوام رحمانی و طاهرخانی (تاکستانی ها) تشکیل می دهند در حالی که در آرامستان غربی ،  درصد این اقوام کاهش  یافته و از اقوام دیگر نیز بسیار هستند . نتیجه می گیریم که تاکستان شهری مهاجر پذیر بوده .
👈 نکته دیگر اینکه : فضای آرامستان جدید در مدت کوتاهتری نسبت به آرامستان قدیمی تر اِشغال می شود که این امر ناشی از رشد جمعیت و تنوع مرگ و میر می باشد .
👈 در گذشته ، مردم فقط چند دقیقه در آرامستان حضور پیدا می کردند در حالی که امروزه هر شهروند حداقل باید نیم ساعت از وقت خود را صرف حضور در قبور مختلف (اقوام و آشنایان )نماید .نتیجه می گیریم که خانواده ها داغدار از دست رفتن بسیاری از اقوام خود هستند .
برای شادی روح اسیران خاک صلوات