فقط 2 روز وقت كردم تا از بعضي مسايل فرار كنم وخودم باشم .ظهر پنجشنبه راه افتاديم وبه شمال رفتيم.از چمخاله ولشت نشاء وحاجي بكندي ونهايتا شيطان كوه لاهيجان ديدن كرديم وداخل آب توپ بازي كرديم خلاصه جاتون خالي خيلي خوش گذشت اما باز هم يك غصه بزرگ سراغم آمد ومرا رها نكرد كه كرد.ان هم امكانات رفاهي وتفريحي بود كه در همه جا وجود داشت ومردم را از زاهدان وجنوب وتبريز و...به سمت شمال كشانده بود ورونق خاصي را براي كسبه به ارمغان آورده بود .البته در ظاهر وجود درياي خزر دليل اصلي اين جذب بود اما بايد يادمان باشد كه زيبايي دريا وسرسبزي شمال بدون اين امكانات كم رنگتر ميشد .

      در آنجا هم كلي بحث كرديم وحسرت خورديم كه چرا تاكستان اينگونه بود واينگونه ماند وكي زمان پيشرفت را شاهد خواهيم بود؟

      يكسال پيش نوشتم كه نبود تابلوي راهنما در جاده آقچه كند ونيكوييه موجب سر درگمي مسافراني مي شود كه با هدف كوتاه كردن مسافت  آنجا را براي مسافرت به شمال انتخاب ميكنند وخيلي ها سر از آبهر وضياءآباد در مي آورند ولي امسال هم همان مشكل پا برجاست وكسي صداي ما را نمي شنود.نه دهياران ونه بخشدار(باروتي) ونه راهداري.

 راستی یادم رفت بگم که اول مسافرت ۳۳۰۰۰ تومان جریمه شدیم وکاملا به حق بود ولی چرا طول چند کیلومتری کمربندی با گارد ریل ممتد ونقطه اتصال به داخل شهر تاکستان فاقد حتی یک زیرگذر یا تقاطع اتصالی می باشد وراننده مجبور است چند کیلومتر بیخودی طی کند ودور بزند.ضمن اینکه همین امر موجب مصرف روزانه دهها لیتر بنزین واستحلاک فراوان خودروها است.