نشريه حديث استان قزوين يكشنبه 29 خرداد 1390   صفحه 2

جدال رسانه اي نماينده بويين زهرا با نماينده تاكستان

مناقشه تبديل زمين هاي كشاورزي استان به صنعت

طاهرخاني ، نماينده تاكستان: چه سود كلاني در پروژه آلومينيوم سازي بويين زهرا نهفته است كه برخي براي آن سينه مي زنند؟

عباسپور ، نماينده بويين زهرا: مگر با شوره زار و خاك قليائي مي شود كشاورزي كرد؟

مقام معظم رهبري فرموده اند: در كنار صنعت و از جهتي مهم تر از صنعت ، كشاورزي اين استان است ، مسئله كشاورزي مسئله بسيار مهمي است. من به وزيران محترم هم اين را گفته ام همه مسؤلان استان اين را بدانند و به آن توجه كنند يا آن كساني كه رأي شان ، نظرشان ، خواسته شان در زمينه مسائل استان و سرنوشت استان تأثير دارد، روي آن تأكيد كنند. مسئله دشت قزوين فقط مسئله يك دشت حاصلخيز نيست ، مسئله دشت هاي ديگر هم در سرتاسر كشور هست. با توجه به مجموع جهات ، وقتي ملاحظه مي كنيم دشت قزوين در كشور منحصر به فرد است؛ يعني هيچ جاي ديگري را ما با اين خصوصيات در كشور نداريم، ما نبايد اجازه بدهيم از كارايي دشت قزوين با توجه به اهميت و نزديك بودنش به تهران تحت عنوان صنعتي شدن ، خانه سازي و عناوين گوناگون كاسته شود. نگذاريم صنعت به حدود كشاورزي تجاوز كند ؛ يعني اجازه ندهيد خاك اين دشت قرباني ابداع و ايجاد صنايع شود، طوري برنامه ريزي كنيد كه صنعت با كشاورزي در اينجا منافات نداشته باشد.

همه چيزاز مصاحبه روح اله عباسپور، نماينده بويين زهرا و آوج با هفته نامه سلوك آغاز شد. آن جا كه اين نماينده در پاسخ به اين سؤال كه از طرح بزرگ آلومينيوم كشور چه خبر؟ ، گفت: ( با كمي مكث و ابراز تأسف)... با پيگيري هاي مستمر قرار شده بود تا با ايجاد و تأسيس يك كارخانه بسيار بزرگ آلومينيوم سازي پويا، اشتغالزايي بالغ بر 10 هزار نفر در منطقه بويين زهرا رقم بخورد؛ ولي به دليل شيطنت ها و نامه پراكني هاي برخي از نمايندگان استان، اين طرح عقب افتاده است و اين واقعا غم انگيز و تأسف بار است كه جوانان ما براي گرفتن يك مدرك كارشناسي ، مبلغ حدود 7 ميليون تومان هزينه كنند تا وارد بازار كار گردند ؛ ولي بعضي از آقايون ، موجب اختلال اين طرح مي شوند تا برخي از جوانان ما همچنان بيكار باشند و اين خيانت بزرگي به استان است.

هر چند نماينده بويين زهرا ، در اين گفت و گو به تعبير سلوك ، رقم سرمايه گذاري در طرح بزرگ آلومينيوم سازي را بالغ بر سه هزار ميليارد تومان ، با سرمايه گذاري خارجي و داخلي عنوان مي كند ؛ ولي نماينده تاكستان ، عدد 51 ميليون و 75 ريال را براي اين طرح اعلام مي نمايد؛ يعني اختلاف حساب 2 هزار و چند ميلياردي.

شايد همين اختلاف فاحش و يا سخن كنايه آميز شيطنت ها و برنامه پراكني هاي برخي از نمايندگان استان باشد كه امير طاهرخاني ، نماينده تاكستان را وا مي دارد كه به رسانه اي كردن موضوع بپردازد؛ ولي موضوع در همين جا پايان نمي يابد و دوباره عباسپور، در دو هفته نامه آواي تات موضوع را بازخواني كي كند ، اين بار ، به گونه اي ديگر و طاهرخاني نيز، در مقام پاسخ بر مي آيد و بدين ترتيب جدال رسانه اي اين دو نماينده شكل مي گيرد.

نماينده تاكستان، در واكنش به سخنان نماينده بويين زهرا در سلوك ، به چگونگي شكل گيري ماجراي كارخانه آلومينيوم سازي پويا مي پردازد: قضيه از اين قرار است كه در زمان استانداري آقاي نصري براي استقرار كارخانه اي با نام آلومينيوم پويا،درخواست واگذاري 1440 هكتار از زمين هاي ملي واقع در حريم شهر بويين زهرا( مركز دشت قزوين) مي شود كه آقاي نصري هم به شدت به دنبال انجام كار بود و از نواحي مختلف هم روي موضوع فشار بود كه اين مقدار زمين در اختيار قرار گيرد.

طاهرخاني ، با استناد به نامه هايي ، از مخالفت ها مي گويد: در ابتداي ... وزارت صنايع و معادن ، به دليل عدم توجيه اقتصادي طرح ، طي نامه شماره 189007/... 60 با آن مخالفت مي كند و صراحتا اعلام مي شود كه طرح توجيه ندارد و امكان اجراي آن نيست، بعدا با پيگيري هاي مداوم برخي از آقايان موضوع قوت مي گيرد؛ حتي گفته شد شخص آقاي مشايي هم پشت قضيه است و نامه اي هم از طرف ايشان به شماره 97063 نوشته مي شود.

اين نماينده تأكيد مي كند: با پيگيري مؤثر رييس سازمان صنايع و معادن استان ، در جلسه اي وزير صنايع و معادن دستور صريح مي دهد و سازمان صنايع استان هم جواز تأسيس شركت را صادر مي كند. نكته قابل توجه اينكه ميزان سرمايه ثابت اين طرح عظيم كه قرار است بخش خصوصي سرمايه گذاري كند، فقط 51 ميليون و 750 هزار ريال ذكر مي شود؛ در حالي كه به يك ميليارد متر مكعب گاز و يك ميليارد و 250 هزار متر مربع نفت گاز ، 5 ميليون متر مكعب آب و دو ميليون مگاوات برق نياز دارد كه با ظرفيت اسمي مشخص در جواز تأسيس مشخص كي شود كه كارشناسان امر اعلام كردند، فراهم كردن آب ، برق ، گاز و نفت گاز با اين حجم در استان امكان پذير نيست.

طاهرخاني ، با بيان اينكه براي احداث كارخانه اي با ظرفيت اسمي 330 هزار تن ، 1440 هكتار زمين درخواست مي شود كه تنها با هزار هكتار آن موافقت مي گردد، آن هم در حريم شهر بويين زهرا ، پس با اين وجود ، چه چيزي بايد پشت پرده باشد؟ مي افزايد: اين در حالي است كه طرح عظيم آلومينيوم ايران كوه اراك تأسيسات خود را در زميني به مساحت 50 هكتار اجرا مي كند كه 300 هكتار زمين واگذار         می شود و مجتمع عظيم آلومينيوم المهدي در بندرعباس با ظرفيت مشابه 275 هكتار زمين واگذار شده است و در طرح مسجد سليمان كه بنياد مستضعفان سرمايه گذاري دارد ، هم با اين ظرفيت ، همين مقدار زمين تحويل داده مي شود.

نماينده مردم تاكستان ، حتي نوع درخواست واگذاري زمين را غير متعارف مي داند: درخواست واگذاري اين مقدار زمين ( 1000 هكتار ) آن هم در حريم شهر كه مشكل زيست محيطي خواهد داشت ، كاملا مشكوك و غير متعارف و غير واقعي به نظر مي رسيد ! ضمن اينكه سازمان جهاد كشاورزي استان قزوين نيز طي دو نامه و ارائه دلايل مفصل و متقن  به خصوص به دليل كشاورزي بودن اراضي در دشت قزوين ، شديدا مخالفت كرده و صريحا نظر مخالف خود را اعلام مي نمايد ؛ حتي صورت جلسه را به عنوان مخالف امضاء مي كند.

طاهرخاني ، پافشاري برخي از افراد را با وجود زراعي بودن زمين هاي اين طرح و اصرار بر اجراي كارخانه آلومينيوم سازي در اين مزارع را زير سؤال مي برد و مي گويد : حالا سؤال اساسي اين است كه چرا علارغم مخالفت وزارت خانه هاي صنايع و معادن و جهاد كشاورزي و عدم امكان تأمين آب ، برق ، گاز و كشاورزي بودن اراضي مورد نظر و قرار گرفتن در حريم شهر بويين زهرا و عدم امكان فراهم آوردن مواد اوليه كه عموما وارداتي است و بايد از آفريقا وارد شود و همچنين با وجود روشن بودن فرمايش مقام معظم رهبري ، در مخالفت با تبديل زمين هاي دشت قزوين به صنعت ، چرا عده اي در اجراي آن اسرار مي ورزند ؟ چه سود كلاني در اين پروژه نهفته است كه براي آن سينه مي زنند ؟

وي مي افزايد: لازم ميدانم در اين زمينه عين فرمايشات مقام معظم رهبري را در خصوص اهميت دشت كشاورزي قزوين يادآورشوم كه صراحتا فرمودند: ‌" در كنار صنعت و از جهتي مهم تر از صنعت ، كشاورزي اين استان است ، مسئله كشاورزي مسئله بسيار مهمي است . من به وزيران محترم هم اين را گفته ام همه مسؤلان استان اين را بدانند و به آن توجه كنند يا آن كساني كه رأي شان ، نظرشان ، خواسته يشان در زمينه مسائل استان و سرنوشت استان تأثير دارد ، روي آن تأكيد كنند. مسئه دشت قزوين فقط مسئله يك دشت حاصلخيز نيست ، مسئله دشت هاي ديگر هم در سر تا سر  هست. با توجه به مجموعه جهات وقتي ملاحظه مي كنيم دشت قزوين در كشور منحصر به فرد است ؛ يعني هيچ جاي ديگري را ما با اين خصوصيات در كشور نداريم، ما نبايد اجازه بدهيم از كارايي دشت قزوين با توجه به اهميت و نزديك بودنش به تهران تحت عنوان صنعتي شدن ، خانه سازي عناوين گوناگون كاسته شود. نگذاريم صنعت به حدود كشاورزي تجاوز كند ؛ يعني اجازه ندهيد خاك اين دشت قرباني ابداع و ايجاد صنايع شود ، طوري برنامه ريزي كنيد كه صنعت با كشاورزي در اينجا منافات نداشته باشد. " 

وي در ادامه با اشاره به سخنان مقام معظم رهبري در مورد دشت هاي حاصلخيز قزوين مي گويد: آيا معني ولايت مداري اين است كه صراحتاً برخلاف فرمايشات مزبور عمل شود؟ آيا نبايد ولايت پذيري عملاً اثبات شود؟ 

نماينده تاكستان ، با استناد به سخنان مسؤلان بويين زهرا كه پيش تر ، بيكاري را در اين شهر فصلي عنوان كرده بودند ، مي گويد امروز مشكل اشتغال ، دغدغه بيشتر خانواده هاي كشور و معضل بزرگ جامعه است و بايد براي آن چاره انديشي شود ؛ اگر چه برخي اعلام مي كنند مشكل اشتغال در بويين زهرا فصلي است ؛ اما اين امر نبايد بهانه سوء استفاده رانت و زمين خواري شود . ضمن اينكه اين امر در شهرستان بويين زهرا بيشتر از مناطق ديگر رواج دارد كه با نگاهي با احكام صادره قضايي ، قضايا بيشتر روشن مي شود.

وي با يادآوري وظايف نماينده مي افزايد: " اينجانب به عنوان نماينده مردم بر اساس سوگندي كه ياد    كرده ام ، پيگيري اينگونه امور را وظيفه خود مي دانم و پيگيري در اين موضوع خاص را جزو افتخارات خود مي دانم ؛  لذا پس از اطلاع از دو موضوع 2 نامه خطاب به رياست جمهوري نوشتم و درخواست بررسي و رسيدگي نمودم و علي رغم پيگيريهاي مكرر و اصرار برخي از مسؤلان بر انجام كار ، متأسفانه نتيجه اي حاصل نشد و مجبور شدم از وزارت مسكن ، كشور ، صنايع و معادن ، در اين رابطه طرح سؤال نمايم و پيگيري قانوني نمايم و در كميسيون اصل 90هم شكايتي صورت گرفته كه در حال پيگيري است كه اميدوارم حقيقت روشن شود."

طاهرخاني ، با بيان اينكه آماده مناظره هستم سؤال مي كند: " سرمايه گذاران شركتي با اين عظمت كه فقط 51 ميليون ريال سرمايه ثابت دارند ، چه كساني هستند؟ مابقي هزينه تأسيس اين شركت بزرگ از كجا بايد تأمين شود؟ آيا اين هم مانند 50 يا 60 هزار ميليارد تومان تسهيلات دريافتي معقوله غيرغقابل بازگشت دانع درشت ها نخواهد بود كه پرونده شان در محاكم قضايي مفتوح است؟ چه كسي پشت قضيه نان و آب دار تأسيس شركت است؟سود آن قرار است به جيب چه كسي برود كه با حداقل سرمايه 1000 هكتار از اراضي مستعد در حريم شهر بويين زهرا زمين دريافت مي نمايد؟ و چرا داوود احمدي نژاد ، برادر رئيس جمهور با اين واگذاري ها مخالفت دارد؟ آيا تأسيس شركتي كه مشكلات زيست محيطي دارد در حريم شهر كه مردم سكونت دارند ، توجيه دارد؟ چه كساني پشت سر قضيه تصاحب زمين هاي منابع طبيعي در بويين زهرا قرار دارند؟ سود حاصل از اين محل ، تأمين كننده هزينه هاي ... چه كساني است؟ احكام صادره قضايي درباره چه كساني است؟ آيا آنها با جريان انحرافي ارتباطي ندارند؟ چه كساني زمين هاي منابع طبيعي حكم قضايي براي آن ها صادر شده است؟ چه كساني به وزير جهاد كشاورزي فشار آوردند كه منابع طبيعي از شكايت خود صرف نظر نمايد كه صرف نظر نكرد؟ و سؤالاتي بي شمار كه افكار عمومي در پي شنيدن پاسخ آنهاست."

اما عباسپور ، دست روي دست نمي گذارد و در مصاحبه اي با دو هفته نامه آواي تات با وجود مخالفت هاي مستدل ، دوباره حمايت خود را از اين طرح اعلام مي كند : " اين پروژه با حجم سرمايه گذاري سه هزار ميليارد توماني و با مشاركت سرمايه گذار خارجي و داخلي در آستانه استارت خوردن بود. يك زمين 800 هكتاري به صورت استيجاري براي پروژه در نظر گرفته شده بود. قرار بود فاز اول آن در 400 هكتار ايجاد شود و سرمايه گذار متعهد شده بود هر شش ماه يك كارخانه افتتاح كند و براي ده هزار نفر از نيروهاي استان اشتغالزايي نمايد. ده هزار اشتغال سرنوشت استان را تغيير مي داد و بسياري از مشكلات جوانان استان را حل مي كرد. الحق و النصاف استاندار و معاونين ايشان در اين زمينه خيلي جدي بودند. تمام كارشناسان بخش اقتصادي ، صنعت و حتي اين اواخر جهاد كشاورزي و مسكن و شهرسازي و به ويژه با تحقيقات انجام شده توسط دستگاه امنيتي استان نسبت به ماهيت سرمايه گذار و ظرفيت اقتصادي آن پاي كار آمدند تا اين اتفاق مهم بيفتد."

در اين بين ، طاهرخاني ، سخنان نماينده بويين زهرا را ، شعار تبليغاتي مي نامد: " اين ها همه اش ، شعار تبليغاتي است ؛ چون نتوانستند براي مردم كاري كنند ،الان دارند ، اين شعارها را مي دهند و مي خواهند ناتواني خود را توجيه كنند و مشكلات و ناتواني در خدمت را فرافكني نمايند."

نماينده تاكستان در ادامه مي گويد: " راه اندازي كارخانه جديد هر 6 ماه پيش كش ، كارخانه هاي موجود را كه هر روز در حال تعطيلي هستند ، حفظ كنند. بيش از 70 كارخانه با بحران روبرو است و كارگران آن ها بيكار شده اند. چرا در كميسيون صنايع پيگيري نكرده اند؟ در اين چند سال ، يك كلمه راجع به مشكلات كارگران مدت هاست حقوق نگرفته اند و هر روز عده ي زيادي اخراج  مي شوند. چرا از آن ها دفاع نكرديد و كلمه اي از مشكلات آن ها گفته نشده است؟

طاهرخاني ، به جريان انحرافي در درون دولت هم اشاره مي كند كه اخيراً عده اي از آن ها دستگير شده اند : " در عوض ، در تمام مصاحبه ها و نطق ها ، مرتب تعريف و تمجيد از كارهاي نكرده ، شده است و از جران انحرافي حمايت كرده اند... امروز كه يكي از نمايندگان اصولگراي سابق استان ، در جلسه انتخاباتي با جريان انحرافي در تاريخ... در تهران شركت كرده بود. آقايان نمي فهمند كه از چه راهي بايد مشكلات اشتغال را حل كرد. شايد مي دانند ؛ ولي منافع اجازه نمي دهند."

همچنين عباسپور ، در اين مصاحبه ، ديگر نمايندگان استان را متهم به سنگ اندازي در اين طرح مي كند و مي گويد:" از وزير مسكن و وزير صنايع و وزير كشور سؤال كردند و اينها را مورد هجمه و چلش قرار دادند كه چرا شما مجوز اين شهرك صنعتي را صادر كرديد و زمين را تحويل داديد؟ و نهايتاً به كميسيون اصل 90 شكايت كردند و گفتند زمين كشاورزي دشت قزوين خراب مي شود و چرا صنعت مي آيد؟ اينها بايد بفهمند سهم كشاورزي در اشتغال ضعيف است و صنعت است كه بزرگترين سهم را در اشتغال مي تواند داشته باشد. بعد هم كدام طرح كشاورزي را در آن نقطه استان داشتند كه ساز مخالف زدند؟ مگر با شوره زار و خاك قليائي مي شود كشاورزي كرد؟

اما نماينده مردم تاكستان ، شوره زار بودن زمين كشاورزي بويين زهرا را رد مي كند: " گفته شده ، زمين ها ، شوره زارند . اگر چنين است ، چرا كارشناسان [بخش] كشاورزي با اين امر رسما مخالفت كردند... يقينا پشت قضيه ، زمين خواري وجود دارد."

نماينده بويين زهرا ، در پاسخ به اين سؤال كه چرا همكاران شما مخالفت كردند؟ پاسخ مي دهد: " فقط به دليل جهت گيري هاي سياسي مخالفت كردند. وقتي يكي از نمايندگان اصلاح طلب استان قزوين در كميسيون صنايع اين سؤالات را مطرح كرد، همه اعضاي كميسيون صنايع او را مذمت و سرزنش كردند و به من گفتند: اين سرمايه گذار را به ما معرفي كنيد تا به استان خودمان ببريم. آقايان باز هم كوتاه نيامدند. نامه نوشتند و نامه پراكني كردند و مانع ايجاد نمودند. البته خوشبختانه كميسيون اصل 90 شكايتشان را رد كرده است. به هر حال زحمت ما را زياد كردند. من همين جا مي پرسم كساني كه مرتب شعار تعطيلي كارخانجات را مي دهند، كساني كه صبح تا شب بحران هاي كارگري را در جامعه مطرح مي كنند ، كساني كه در بحث هاي كارگري موج سوراي مي كنند ، جواب بدهند آيا ايجاد اين پروژه و ده هزار اشتغال در استان به نفع كارگر نبود؟ اينها خيانت بزرگي نسبت به جواناني كه هزينه تحصيل آنها در دانشگاه آزاد براي مدرك كارشناسي حدود 7 ميليون تومان است ، نمي باشد؟! اينها چه جوابي براي جوانان بيكار استان دارند. اينها در پيشگاه خدا و مردم استان چه پاسخي خواهند داشت؛ البته ما و استانداري همچنان به دنبال حفظ سرمايه گذار و اجرائي شدن كار هستيم."

اما طاهرخاني در جايگاه پاسخ بر مي آيد : " شما حتماً مي دانيد و مي فهميد كه گفته شده است ، مخالفت با اين امر سياسي بوده كه چنين نيست. دروغ آشكار است كه پوشش داده مي شود؛ زيرا مي دانستم ، زير كاسه نيم كاسه است ، بلكه بقول آيت اله تاكندي ديگ است ؛ لذا مخالفت كرديم كه قضايا روشن شود. اينكه كميسيون اصل 90 رد كرده يا نه بماند تا نتيجه كميسيون اعلام شود. ما هم به شدت موافقيم كه چنين كارخانه اي جهت رفع اشتغال احداث شود ؛ اما نبايد سوء استفاده شود و زمين خواري صورت گيرد . ما با بعد سوء استفاده و رانت آن مخالفيم ، نه احداث كارخانه. نبايد همچنانكه مقام معظم رهبري فرموده اند زمين هاي كشاورزي دشت قزوين كه منحصر بفرد هستند ، فداي صنعت و ... شوند"

وي در پايان مي گويد: " اميدواريم ، همه ما با مردم ، صادقانه صحبت كنيم و حقايق را وارونه جلوه ندهيم."  ‍‍‍‍‌