با توجه به بارش نزولات الهي  طي روزهاي گذشته ونياز انسان به آب که حيات دهنده زمين وموجودات است لازم است دعاي حضرت امام سجاد (ع) را قراعت ومراتب شکرگذاري را به درگاه خالق هستي بجا آوريم.

دعای امام سجاد در شکرگزاری خدا

بار خدایا کسی به پایان شکر و سپاس تو نمی رسد مگر اینکه از احسان و نیکی تو چیزی بر او فراهم می آید که او را به شکری دیگر وا می دارد. و هر چند کوشش نماید بحدی از اطاعت و فرمانبرداریت نخواهد رسیدجز آنکه در برابر استحقاق و سزاوار بودن تو بر اثر فضل و احسانت ناتوان است پس سپاسگذارنده ترین بندگانت از سپاس تو و پرستنده ترین آنان از فرمانبرداری تو عاجز است.کسی شایستگی ندارد که به سبب شایستگیش او را بیامرزی و نه به سبب سزاواریش از او راضی و خشنود گردی پس هر که را بیامرزی از انعام تواست و از هر که راضی شوی از احسان تو است.  

«دعاهنگامى‏كه به ابر و برق نظر مى‏كرد»
اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَيْنِ ايَتانِ مِنْ اياتِكَ، وَ هذَيْنِ عَوْنانِ مِنْ
خداوندا، همانا اينها دو نشانه از نشانه‏هاى تو، و دو خدمتگزار از
اَعْوانِكَ، يَبْتَدِرانِ طاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،
خدمتگزاران تو اند كه در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند يا عقوبتى زيان‏بخش
فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.
مى‏شتابند، پس به آندو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَيْنا نَفْعَ هذِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فايده و بركت اين
السَّحآئِبِ وَ بَرَكَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ
ابرها را بر ما سرازير كن، و آزار و زيانش را از ما بگردان، و به
لاتُصِبْنا فيها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى‏ مَعايِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ
آن بر ما آفتى مرسان، و بر معيشتمان آسيبى نفرست. خداوندا اگر

كُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجيرُكَ مِنْ
اين ابر را براى عقوبت برانگيخته‏اى، و از راه خشم فرستاده‏اى، پس ما از خشمت به
غَضَبِكَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَيْكَ فى سُؤالِ عَفْوِكَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ
تو پناه مى‏بريم، و براى درخواست عفوت به سويت زارى مى‏كنيم، پس غضبت را
اِلَى الْمُشْرِكينَ، وَ اَدِرْرَحى‏ نَقِمَتِكَ عَلَى الْمُلْحِدينَ. اَللَّهُمَّ
متوجه مشركين ساز، و آسياى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى
اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْياكَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِكَ،
خشكى سرزمين‏هاى ما را به سقايت خود برطرف كن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بيرون فرما،
وَ لاتَشْغَلْنا عَنْكَ بِغَيْرِكَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ كآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّكَ،
و ما را از خود به غير خود سرگرم مكن، و منبع نيكى خود را از همه ما دور نكن،
فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَيْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَيْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ
چه آنكه بى‏نياز كسى است كه تواش بى‏نياز كنى، و سالم كسى است كه تواش نگاه دارى، و احدى را در
دُونَكَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِناعٌ، تَحْكُمُ بِما
برابرت قدرت دفاع نيست، و كسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند كرد، به هر چه
شِئْتَ عَلى‏ مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فيمَنْ اَرَدْتَ.
بخواهى بر هركس - حكم مى‏رانى، و به آنچه اراده كنى در باره هر كه اراده كنى فرمان مى‏دهى.
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى‏ ما وَقَيْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَكَ الشُّكْرُ عَلى‏ ما
پس سپاس تو را كه ما را از بلا حفظ فرمودى، و شكر تو را بر

خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدينَ وَرآئَهُ،
نعمتها كه به ما مرحمت كردى، چنان حمدى كه حمد حامدان را پشت سر گذارد،
حَمْداً يَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسيمِ الْمِنَنِ،
حمدى كه آسمان و زمين را آكنده كند، كه تويى مُنعم مواهب بزرگ،
الْوَهّابُ لِعَظيمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ يَسيرَ الْحَمْدِ، الشّاكِرُ قَليلَ
بخشنده نعمتهاى عظيم، قبول كننده سپاس ناچيز، و پذيرنده
الشُّكْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
شكر اندك، نيكوكار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدايى جز تو نيست، و بازگشت همگان
اِلَيْكَ الْمَصِيرُ.
به سوى توست.