وجود قنات(کاريز)باستاني در اطراف روستاهاي رادکان و داکان از توابع بخش خرمدشت شهرستان تاکستان نشانگر پيشينه تاريخي اين منطقه مي باشد.اين قنات بصورت سنتي ساخته شده است.در ديواره ها وسقف اين قنات از خشت هاي ساروجي و در کف آن از سنگ هاي کوهي استفاده شده است که علاوه بر افزايش استحکام موجب جلوگيري از هدر رفت آب انتقالي وخنک ماندن آب گرديده است.نکته قابل توجه اينکه احتمالاً در فاصله 10 الي 30 متري اين قنات رشته ديگري قنات وجود دارد که با هدف تامين آب مورد نياز بخش ديگري از محل سکونتي مردم ساخته شده است.  

به گفته برخي از اهالي اين قنات حدوداً 2000 سال قدمت و 30 کيلومتر طول دارد که در فواصل 20 الي 30 متري داراي دريچه هاي ارتباطي با سطح زمين مي باشند و تا ماههاي اخير بخشي از آب مورد نياز کشاورزان منطقه را تامين ميکرده که  متاسفانه دچار آسيب  شده ونياز به مرمت دارد.نکته قابل توجه ديگر اينکه بخشي از اين رشته قنات در مسير رودخانه قرار دارد و بنظر مي رسد که انسانهاي قديم جهت تامين آب مورد نياز در اين مناطق سکونت داشته اند.

ديدن اين آثار باستاني تداعي گر اين موضوع است که موضوع کمبود آب از گذشته هاي دور وجود داشته والبته راهکارهاي آن زمان موجب غلبه انسان بر خشکسالي شده بود.