پرداخت نقدی یارانه موضوعی است که افکار عمومی رابه خودجلب نموده .عده ای ازمردم که اغلب اطلاع دقیقی ازاخبارندارند ووضعیت زندگی شان زیرتر از زیرخط فقراست بسیار خرسندند واین تصمیم رادر طول عمرمعجزه قلمداد میکنند .هرچند که اجراءاین طرح شاید بتواند بخشی ازهزینه های دولت( که قبلا برای همه اقشارچه متمکن وچه مستضعف صرف میشد) بکاهد ولی درعوض تبعات سوءان می تواند اقتصاد کشور رابه سمت نظام سرمایه داری سوق دهد .براساس اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اقتصاد برپایه سه بخش دولتی-تعاونی وخصوصی با برنامه ریزی منظم وصحیح(نه یک شبه وبدون برنامه)استوار است که بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ –صنایع مادر-بازرگانی خارجی-معادن بزرگ-بانکداری-بیمه-تامین نیرو-سدها-شبکه های بزرگ ابرسانی – رادیو وتلوزیون-پست ومخابرات-و...است که بصورت مالکیت عمومی ودر اختیار دولت است.حال اینکه بر اساس اصول 28-29-30-31 ایجاد شغل مناسب –مسکن وتامین اجتماعی و... ازوظایف دولتها شمرده شده خود جای بحث دارد.

میتوان در یافت که امورات روزمره واساسی مردم جهت جلوگیری از وابستگی ودخالت بیگانگان تنها بر عهده دولت قرار گرفته .حال اینکه حمایت از بخش خصوصی نیز در بسیاری از مسایل امری واجب باشد.ولی ایا میتوان بهداشت و درمان-نان-اب-برق- حمل ونقل و... راکه در شرایط زمانی خاص کالای استراتژیک بوده ودشمنان میتوانند با دست گذاشتن روی انها مردم راتحت فشار قرار دهند به بخش خصوصی سپرد ؟ایا همین امروزتوانسته ایم با بسیاری از دشمنان داخلی که مرتکب اختلاسهای ملیاردی میشوند و رونمیشوند –یا شرکتهایی که خودسرانه اقدام به افزایش قیمت تولیدات خود میکنند-وکسانی که مخالف عدالت هستند و... برخورد نماییم .ایا تضمینی هست که در اینده اشخاص خاص به دلخواه خویش عمل نکنند ومردم را ازار ندهند .یااینکه چندبرابر یارانه پرداختی به مردم راازجیب انها بیرون نکشند.شرکتی که بدلیل عدم دریافت بموقع سوبسیدازدولت اقدام به ایجاد بازارسیاه و کاهش تولیدمینماید فردا چه خواهد کرد؟تجربه نشان داده که بخش خصوصی اگر درکنار خویش رقیب دولتی را داشته باشد رقابتش به نفع مردم خواهد بود .سوال اینست :ایادرزمانی که تنها شرکت ارتباطات سیاراقدام به ثبت نام تلفن همراه مینمود ایا قیمت بازار ازاد چند برابری وجود نداشت وایامردم اقدام به خرید وفروش نمی نمودند؟وایا باوجود نان 20 تومانی دولتی نان 100 تومانی بخش خصوصی مصرف کننده ای ندارد که برخی منکر توانایی رقابت بخش خصوصی با دولتی هستند.به نظرمیرسد که تعین حد مصرف جهت استفاده از یارانه دولتی میتوانست پاسخ بهتری را بهمراه داشته باشد.مثلا مصرف برق تا سقف x واحد همراه با سوبسید ودرصورت مصرف بالاترکلا ازاد محاسبه گردد. این تصمیم اولا منجر به صرفه جویی وثانیا حمایت از اقشار ضعیف وکم مصرف میشد.

ایا این احتمال وجود ندارد که در اینده دولت مطیع بخش خصوصی شده وهمگام با ان مجبور به ازدیاد مبلغ یارانه شود.در مباحث بعد بیشتر به این موضوع می پردازیم