🔴🔵 یک طرح :
اصلاح معابر و خیابانهای شهر و روستا اعم از تعریض ، پیش بینی خدمات عمومی و ... در عین حال که هزینه قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد لیکن مزایای قابل توجهی را در پی خواهد داشت که از آنجمله می توان به این موارد اشاره نمود:
تسهیل تردد و کاهش ترافیک

ارتقای سطح فرهنگی

جلب رضایت عمومی

درآمد زایی حاصل از نوسازی و بهسازی اماکن تجاری و مسکونی

جلوگیری از رشد عرضی محدوده شهری

زیباسازی شهری

جلوگیری از فرسودگی شهری

و مهمتر از همه ارزش افزوده ناشی از اجرای طرح که مالکین اماکن و اراضی واقع در محدوده آن منتفع می شوند.

نگرش یکسویه ای وجود دارد که مالکین املاک و اراضی که جهت امور عام المنفعه به تصرف شهرداری در می آید می توانند بعنوان معارض طرح شکایت کنند ولی کسانی که از ارزش افزوده ( ناشی از قرار گرفتن در موقعیت بهتر ) منتفع می شوند ، در قبال این انتفاع هزینه پرداخت نمیکنند.

بنظر می رسد که شهرداری ها باید در این خصوص مصوبه ای را ارائه دهند که از ضمانت اجرایی لازم برخوردار باشد.
افزایش قدر السهم شهرداری در صورت هرگونه نوسازی و بهسازی این املاک یکی از راهکارهای قابل بحث می باشد.

👈 و اما موضوع راه آهن که می توان با عملیاتی نمودن این پیشنهاد ،چالش موجود را مرتفع نمود.

آیا معترضین به عبور ریل راه آهن و تمامی (تاکید می شود تمامی) ساکنین و مالکین اراضی حاشیه ریل راه آهن در محدوده مورد نیاز از کهک تا شامی شاپ ، حاضر هستند با حضور در دفاتر اسناد رسمی متعهد شوند که در صورت زیر زمینی کردن مسیر عبور ریل یا طرح انتقال آن ، مبلغ ارزش افزوده ملک خود را به حساب شهرداری واریز نمایند و یا متعهد شوند که درصورت هرگونه ساخت و ساز وفق مصوبه شورای اسلامی ، قدرالسهم بیشتری را به شهرداری پرداخت نمایند؟

آیا شرکت راه آهن شمالغرب حاضر است در این راستا با شهرداری تعامل نزدیکی داشته باشد و درصدی از هزینه اجرای پروژه را پرداخت نماید و مطالبات خود را  بتدریج وصول نماید؟

و آیا شهرداری تحت این شرایط ، حاضر است به ماجرا ورود پیدا کند؟

بنظر می رسد که با توجه به دو خطه شدن ریل در آینده نزدیک و درصورت مثبت بودن پاسخ سوالات فوق امکان  بررسی مجدد مطالبه مردم وجود داشته باشد.